deutsche flagge  Deutsch     english flag  English     nederlandse vlag  Nederlands
   
   
   
hpi-THERAPIE

Coma, therapie en opleidingen
h p i - therapie

Dagboek van een patiënt in COMA

EEN BLOG OVER COMA

 

Is onderzocht, welke invloed het heeft, wanneer de patiënt in coma de hele dag geholpen wordt om zich te bewegen, zonder dat hij blootgesteld wordt aan prikkels, die ook door gezonde mensen als pijnlijk worden ervaren?

  Naar boven  


Vrijdag, 6 november 2019

reactie op: In leven, maar geen leven (gepubliceerd in de Volkskrant, geschreven door Ellen de Visser met foto's van Manon van der Zwaal)

'A fate worse than death' wordt de toestand genoemd van de patiënt, die zich niet zichtbaar kan bewegen en waarvan gezegd wordt dat de reacties van ademen, slikken, geeuwen, ogen open en dicht doen alleen dankzij reflexen plaatsvinden.

Welke patiënten verblijven in niemandsland of vallen waarom tussen wal en schip? Waarom wordt welke therapie bij welke patiënt toegepast? Welke diagnose is waarom aanleiding om welke therapie wel of niet toe te passen? En waarom wordt welke therapie wel of niet betaald?

Vragen, die opkomen na het lezen van het artikel 'In leven, maar geen leven', dat zaterdag 2 november 2019 in de Volkskrant stond. Eind 2011 was er een groot artikel in de Volkskrant te lezen over de Coma Science Group, die een methode had ontdekt, waarmee de activiteit van de hersenen in relatie tot bewustzijn kon worden gemeten.

Daardoor werd duidelijk, dat patiënten, van wie voorheen werd gedacht, dat zij volledig onbewust waren en daarom als 'vegetatief' gediagnosticeerd werden, meer bewustzijn hadden dan op basis van de voorhandene tests verondersteld werd.

Er zijn nog steeds tests in gebruik, die van de patiënt een beweging (van oog, stem of lichaam) verwachten terwijl het kenmerkende van de patiënt is, dat er geen zichtbare beweging is.

Door de patiënt in de handen te nemen en met de patiënt te bewegen, zal ontdekt worden in hoeverre de patiënt mee kan bewegen. Het kan zelfs zijn, dat een bepaalde beweging niet mogelijk is, omdat de patiënt teveel tegenkracht geeft, terwijl er andere bewegingen zijn, die erg weinig inspanning kosten, omdat de patiënt een deel van de benodigde kracht als spierkracht levert.

Ik heb ervaren, dat een patiënt, die duidelijk pijn vertoonde bij het doorbewegen, waarbij de therapeut enorme krachten aanwendde om de door hem gewenste beweging tot stand te kunnen brengen, weinig hulp nodig had bij diezelfde bewegingen, mits deze met heel weinig kracht voorzichtig begeleid werden.

Aan het eind van het artikel is te lezen, dat er soms besloten wordt om het voedingssysteem los te koppelen om de patiënt te laten sterven. Dat wordt met veel overleg gedaan, maar het is de vraag, welke voorwaarden daaraan gesteld worden.

Sterft elke patiënt, bij wie de levenonderhoudende maatregelen gestopt worden binnen 24 uur of zijn er patiënten, die langer in leven blijven, ondanks het feit, dat zij geen (sonde)voeding meer krijgen? Wanneer een patiënt werkelijk dood wil, zal hij de kans om te sterven grijpen en binnen het uur overlijden, maar een patiënt, die wil leven, zal zo lang mogelijk in leven blijven en er alles aan doen om te overleven.

Wanneer de patiënt niet binnen 24 uur overlijdt, is het mijns inziens logisch om het deze patiënt mogelijk te maken om te leven door hem of haar voedsel aan te bieden (de slikreflex is een van de oudste reflexen en in de regel intact, waardoor ook opgehoest sputum ingeslikt wordt), en door hem of haar te helpen zich te bewegen.

En dit zou dus elke patiënt, die zich niet zichtbaar kan bewegen, aangeboden moeten worden. Het is heel wonderlijk, dat er autisten zijn, die een persoonlijke assistent krijgen, die 24/7 bij hen is om er voor te zorgen, dat zij niets vernielen, terwijl iemand, die zich zichtbaar niet kan bewegen (wat een levensgevaar is voor deze persoon), niet een persoonlijke assistent krijgt, die 24/7 met hem beweegt.

  Naar boven  


Vrijdag, 1 november 2019

Maximale aandacht voor minimaal herstel

Enkele jaren lang is onderzocht, of mensen, die heel heel erg hersenletsel hebben en daardoor totaal afhankelijk zijn, in beweging gebracht kunnen worden. Er was al ontdekt, dat er jongeren zijn, die door het gebruik van de VIN methode weer in beweging kwamen en deze methode werd daarom voor mensen tot 25 jaar ook vergoed.

Wanneer de methode gebruikt werd voor mensen, die ouder waren dan 25 jaar, werd daar geen extra vergoeding voor betaald, zoals dat ook geldt voor alle behandelmethoden, die mensen zich eigen gemaakt hebben en toepassen tijdens hun werk en die niet onderzocht zijn en waarvoor niemand zich ingezet heeft om een extra vergoeding te krijgen van de verzekeraars.

Kennelijk is nu een onderzoek afgerond, op basis waarvan besloten is om de VIN methode, wanneer die toegepast wordt bij de behandeling van mensen met een minimaal bewustzijn of in vegetatieve toestand, met een extra vergoeding te belonen.

Volgens wetenschappelijk onderzoek moet er in 2 jaar tijd succes zijn, want in deze tijd vindt herstel plaats. Volgens mijn ervaring kun je zelfs na 30 jaar een wezenlijk verschil maken in de toestand van de patiënt.

Een patiënt, die 30 jaar geleden in coma geraakte na een aanrijding, is volledig afhankelijk van verzorging. Hij kon zelf eten en drinken, maar na een ziekenhuisverblijf, werd hij met een sonde weer naar huis gestuurd, zonder dat over de plaatsing van de sonde met de ouders vooraf contact geweest was.

De patiënt had een linker lichaamshelft, die zeer spastisch was en een rechter lichaamshelft, die slap was. Hij reageerde met lachen of somber kijken en zijn linker arm heeft een geringe functie. De patiënt wordt elke dag behandeld en nadat o.a. ik hem twee jaar behandeld heb, is waar te nemen, dat de rechter arm meer spanning krijgt en de linker arm minder. Ook schiet de patiënt niet meer in een halve cirkel naar links, wanneer hij moet hoesten.

Zijn hoofd zakt nog steeds naar links, maar hij kan nu dat hoofd langer recht houden wanneer het ondersteund wordt. De veranderingen zijn amper waarneembaar, maar ze zijn er wel!

Er wordt gezegd, dat veel patiënten een verkeerde diagnose krijgen en het is de vraag, of die diagnose het belangrijkst is. Wanneer er vastgesteld wordt, dat de patiënt zich niet zelfstandig kan bewegen, wat wordt er dan gedaan? Wat wordt dan het doel van de behandeling?

Wordt het doel de toestand van de patiënt niet te verslechteren maar te behouden, of is het doel de toestand van de patiënt te verbeteren en op zoek te gaan naar de bewegingsmogelijkheid van de patiënt?

Menig mens verstijft als hij luide muziek hoort, een voor hem afschuwelijke geur ruikt, fel licht ziet of .... De patiënt in coma, na coma, met minimaal bewustzijn of …. heeft waarschijnlijk alle zintuigen maximaal geopend, omdat hij zich niet actief kan bewegen, wat een levensgevaar is.

Hoe weet je eigenlijk zeker, dat de patiënt een minimaal bewustzijn heeft? Wat is een minimaal bewustzijn? Van een patiënt, die een half jaar in coma was, hoorde ik, dat hij alles mee heeft gekregen in die tijd. De artsen zagen geen teken van bewustzijn en dachten, dat hij zich in een vegetatieve toestand bevond. Hij vertelde dat hij als een groot oog boven aan het plafond hing en waarnam, hoe er over zijn lichaam gesproken werd.

Als ontdekt wordt, dat de patiënt zich niet zelfstandig kan bewegen, is dan het doel van de behandeling de patiënt weer in beweging te helpen of is het doel het behouden van de bestaande toestand?

Gezien de behandeling van doorbewegen, waarbij vooral de ledematen in een rap tempo gestrekt en gebogen worden, ondanks de zichtbare pijn die de patiënt daarbij heeft en toont, moet geconcludeerd worden, dat het middel niet het doel 'het de patiënt mogelijk maken zich te bewegen' dient.

Dit doel kan bereikt worden door zeer langzaam met de patiënt te bewegen. De patiënt is zijn vaart verloren. Hij stond in de startblokken om te bewegen en is gestart, maar vervolgens is de start afgebroken. Het is, alsof hij in de lucht hangt op weg naar het neerkomen en dat neerkomen gebeurt niet.

Om hem te laten herinneren hoe te bewegen moeten bewegingen heel langzaam meermaals gemaakt worden. Hij zal daarbij zeer geconcentreerd zijn en er zal een gevoel van vreugde optreden.

Om te bewijzen, dat deze methode van heling door verbinden van polariteit en integratie van eigen mogelijkheden de onbeweeglijke patiënt weer in beweging brengt, zou ik graag in contact komen met een patiënt, die niet door andere therapie in beweging gekomen is en op deze manier in beweging gebracht wil worden.

Contact: Isabelle Brandenburg M. 0031 617 366 520 of: hpiheiltherapie@googlemail.com

  Naar boven  


Woensdag, 30 oktober 2019

STIK STOF

Stik, stof van de wandplaten, die aan de buitenkant van de flat zitten, dwarrelt naar binnen. Volgens de woningbouwvereniging is alle asbest in de flat verwijderd en de flat wat dat betreft dus gezondheidsveilig, maar aan de buitenkant zitten nog steeds asbestplaten.

Volgens de informatie, die de burger krijgt, zijn asbestplaten alleen gevaarlijk voor de gezondheid wanneer zij verplaatst worden en dat is niet het geval. Ze zitten al ruim 60 jaar aan de buitenkant van de flat en de wind heeft vrij spel. Het zijn golfplaten, die zowel aan de voorkant als aan de achterkant van de flat zitten. De wrijving van de wind veroorzaakt vast, dat de platen afgeschuurd worden.

Kennelijk is dat nooit gemeten?

 

GROND VERZET

Grond in verzet is een gevolg van de wet, waarin stikstof regels zijn vastgelegd. Die zijn opgesteld om het milieu te ontlasten, maar het gevolg lijkt, dat er geen grond meer verzet kan worden en niets meer gebouwd kan worden.

Het is bijzonder, dat er wetten gemaakt worden, die een dusdanige invloed hebben, dat mogelijk 50000 mensen werkloos worden omdat het werk, dat zij doen, niet meer gedaan mag worden.

En vervolgens lijkt het er op, dat de Kamer, die wetten voorstelt en wel of niet aanneemt, bezig is om een wet te maken om met behulp van matrix-borden op de snelweg continu de toegestane maximum snelheid te vermelden.

Kennelijk zitten in de kamer alleen maar mensen, die continu in een coma staat verkeren en daardoor niet kunnen onthouden welke snelheid toegestaan is op de weg, waarop zij rijden? Dankzij de kilometerbordjes aan de kant van de weg, waarop ook staat, dat de maximum snelheid 100 km per uur is, is het niet nodig om ook nog matrix-borden te hebben.

Wanneer het niet duidelijk is of de maximum snelheid 130 of 120 km/uur is, is het veilig om je aan de maximum snelheid van 100 km/uur te houden. Dat spaart energie en het geeft een veel rustiger beeld op de snelweg. Of de maximum snelheid wordt gewoon overal 100 km/uur.

Degene, die zich niet aan de maximum snelheid houdt, doet dat sowieso niet en rijdt 160 km/uur tussen Groningen en Assen, daar waar geen snelheidsmeter staat. Omdat hij deze weg dagelijks rijdt, weet hij waar de camera's staan en aldaar trapt hij even op zijn rem.

Matrix-borden, die hem eraan zouden herinneren, dat hij slechts 120 km/uur mag rijden, zouden deze weggebruiker niet tot een ander gedrag bewegen.

Het overvloedig gebruik van matrix-borden roept de vraag op, hoeveel stikstof het gebruik van dergelijke borden oplevert en wat de kosten zijn van dergelijke borden? Zijn deze borden energieneutraal of kosten zij energie tijdens het gebruik?

Hoe meer borden er komen, hoe minder effect zij hebben. Het gaat er niet om om de verkeersveiligheid te verbeteren door coma maatregelen, maar door de burger zover te krijgen, dat hij inzicht krijgt in hoe hij zich moet gedragen om het verkeer veilig te laten zijn.

Voor degene, die in Indonesië geweest is en gezien heeft, hoe chaotisch daar het verkeer is en hoe weinig ongelukken er gebeuren, is het duidelijk, dat de gemiddelde weggebruiker in West-Europa en Nederland zich in coma van A naar B beweegt. De nieuwe regel, dat de wegbestuurder voor de voetganger, die misschien wel het zebrapad wil gebruiken, moet stoppen, laat zien, hoe menig voetganger volledig in coma, geconcentreerd op zijn smartphone kijkend, oversteekt of op de rand van de stoep blijft staan.

Coma wordt hier gebruikt in de betekenis "niet reagerend op sterke prikkels".

  Naar boven  


Donderdag 24 oktober 2019

SPRAAKMAKERS ZORG PREMIE VERVANGEN DOOR ZORG BETAALBAAR TE MAKEN

Op de radio NPO 1 wordt gesproken over het plan van de SP om de zorgverzekering te veranderen. In plaats van de huidige regeling zou een ieder een bepaald percentage van zijn inkomen aan zorgpremie betalen.

Er is grote weerstand tegen dit plan, waarbij het idee, dat Nederland het beste zorgsysteem van de wereld heeft, mede de grondslag is. Maar heeft Nederland wel het beste zorgsysteem van de wereld?

De luisteraar wordt opgeroepen om zijn mening te geven en 0800 1101 daartoe te bellen, dus dat doe ik, want ik ben van mening, dat Nederland niet het beste zorgsysteem van de wereld heeft.

Eind vorige eeuw heb ik vier jaar in Noorwegen gewoond en bleek, dat iemand, die geen inkomen heeft, ook geen premie hoeft te betalen! Een privé verzekering bestond daar niet, maar iedere ingeschreven burger was bij het Trygdekontor verzekerd onder dezelfde voorwaarden. Van genoten inkomsten werd een bepaald percentage voor de zorgverzekering afgedragen, zoals vroeger in Nederland wanneer je minder verdiende dan de ziekenfondsgrens.

Het systeem is veranderd. Er is een wettelijke plicht gekomen dat een ieder een ziektekostenverzekering moet hebben, zonder rekening te houden met het feit, dat er mensen zijn, die geen geld hebben voor de premie, die de verzekeringen daarvoor verlangen.

Er wordt dan gezegd, dat er niemand hoeft te zijn, die de premie niet kan betalen, want dan kan subsidie (die nu zorgtoeslag heet) aangevraagd worden, maar is het wel de bedoeling, dat de staat de verzekeringen op die manier sponsort?

En is het eerlijk, dat de kleine man net zoveel premie betaalt als de minister-president? Voor de kleine man is € 385,- eigen bijdrage het bedrag dat hij per maand te besteden heeft. In Noorwegen werd een kleine eigen bijdrage betaald, zoals op het ogenblik in Duitsland ook, waarvan men bevrijd wordt, wanneer in totaal een bepaald bedrag betaald is.

In Duitsland kan het zijn, dat je als zelfstandige failliet gaat op de bijdrage voor de ziektekostenverzekering, want, ondanks dat je een negatief belastbaar inkomen hebt, moet er ruim € 300,- per maand betaald worden, wat berekend is op een inkomen van + € 17 000,-.

Mijn ervaring is het, dat het systeem in Noorwegen, waar de staat via het Trygdekontor het grootste deel van de medische zorg in handen heeft, het beste en eerlijkste is. Per slot van rekening houdt iemand, die € 100 000,- verdient, veel meer over wanneer hij 3 % zorgpremie betaalt dan iemand, die slechts € 12 000,- per jaar verdient en hoeft iemand, die geen inkomen heeft, geen premie te betalen.

En dit had ik graag aan de luisteraars van NPO radio 1 willen vertellen, maar daar komt het niet van. Het nummer 0800 1101 blijkt niet de telefoon aan te nemen. Tien minuten later wordt ik gebeld door een "privé nummer". Tot mijn grote schrik lukt het me niet om op te nemen. Ik druk als een gek op het telefoontje, dat op het scherm verschijnt, maar de telefoon blijft bellen en ik krijg geen contact.

Aangezien ik de telefoon nooit gebruik (waardoor ik ook niet weet, hoe ik hem op moet nemen), bel ik met mijn gebruikelijke telefoon nog eens het nummer 0800 1101. Er wordt weer niet opgenomen, maar ik wacht vol verwachting op het terugbellen. Helaas. Niemand belt terug en dus kan ik mijn ervaringen niet via NPO radio 1 landelijk bekend maken.

Dus zet ik deze ervaring maar op mijn webpagina. Misschien dat de SP deze ervaringen in de verdediging van hun plan kan gebruiken?

  Naar boven  


20 oktober 2017

PGB Robot in de gezondheid zorg liever voor menselijk contact

ROBOTIZERING

De techniek is in de afgelopen 100 jaar enorm veranderd. De robot, die eerst alleen in sciencefiction voorkwam, is tot werkelijkheid geworden.

Het is niet alleen de drone, een van afstand bestuurbaar soort helicoptertje, die toegepast kan worden om de plaats van landmijnen vast te stellen en deze vervolgens vanaf afstand onschadelijk te maken, maar er zijn ook al robots, die op mensen lijken en gebruikt kunnen worden om mee te knuffelen, die thee of koffie op bed brengen of iemand helpen zich om te keren in bed.

En dat wordt gezien als een kans of als een bedreiging.

Voor de IT-specialist, die de robot programmeert en het onderhoud van de robot voor zijn rekening neemt, is het een kans om een goed inkomen te hebben, voor de ziekenverzorgster is het de kans om nog minder werk te hebben en van een uitkering te moeten rondkomen, mits deze nog verstrekt wordt.

Voor de patiënt, waar het om gaat, is het geen vermeerdering van menselijk contact, maar de kans geen mens meer te zien te krijgen. Vroeger waren de gangen in de verpleeghuizen en ziekenhuizen gevuld met witte jassen en jurken van artsen, therapeuten en verplegend personeel. Helaas is dat niet meer het geval.

Veel verplegend personeel is ontslagen en op therapie wordt bezuinigd, en er wordt niet meer gekeken naar wat de patiënt nodig heeft maar er zijn lijsten opgesteld, waarop staat, hoe lang het aankleden, uitkleden, wassen, douchen enz. mag duren, waarbij in het geheel geen rekening wordt gehouden met de aandoening, die de patiënt heeft.

Een normaal mens kleedt zich wellicht in 6 minuten aan, maar een patiënt met Parkinson heeft daar soms 60 minuten voor nodig. Hij KAN gewoon niet sneller bewegen en het is zeer onwaarschijnlijk, dat de inzet van een robot voor deze patiënt een vermeerdering van menselijk contact tot stand brengt.

Ook voor de gezonde mens zal de inzet van robotten zelden een vermeerdering van menselijk contact tot gevolg hebben. Zo heeft de invoering van de computer een enorme vermindering van menselijk contact tot gevolg gehad. De aardige dames achter de balie van het postkantoor, waar je elke week geld opnam, zijn verdwenen. Er zijn zelfs amper postkantoren meer te vinden..

Hetzelfde geldt voor de baliemedewerksters van de NS, die verdwenen zijn en vervangen door robotten, die biljetten niet als geld herkennen.

Ging menigeen vroeger naar de winkel, omdat daar zo'n leuke caissière bij de kassa zat, blijkt ook deze ontslagen, omdat zij voor de winkel te oud werd en vervangen door een zelfscankassa, die niet op vakantie gaat en dus niet vertelt over haar ervaringen tijdens die vakantie.

In bus, trein en café is ook goed te zien, hoe het menselijk contact vermindert door het gebruik van robotten. In plaats van gezellig met de klant aan een ander tafeltje te praten, zit een ieder op zijn eigen mobieltje te staren.

Door de behoefte aan meer controle en overzicht op “papier” en het feit, dat veel mensen niet meer kunnen tellen, wordt het contante geld steeds minder gebruikt, waardoor banken oneindige macht krijgen. Banken geven geen rente meer op het tegoed van de burger, zoals vijftig jaar geleden normaal was, maar laten de klant nu betalen voor de bankrekening, die ze nodig hebben, omdat overheid en andere instanties geen contant geld meer gebruiken.

Onder het mom, dat geld via de bank veiliger is, laat de burger zich in deze stroom meenemen, maar de veiligheid blijkt niet aanwezig te zijn. Omdat er minder contant geld in omloop is, zijn er meer en meer criminelen, die zich richten op het geld, dat op de bank staat.

De banken en de overheid zijn niet in staat om de veiligheid van het geld, dat de burger op de bank heeft staan, te garanderen, zoals ook de burger het geld, dat hij in zijn zak heeft, kwijt kan raken wanneer hij overvallen wordt.

Er zijn nog steeds mensen, die gek zijn op contant geld. Zo zocht iemand uit Duitsland eens een manier om zijn geld makkelijk te vermeerderen. Hij zag een advertentie over een partij mobieltjes, die opvallend goedkoop waren. Hij legde contact en de deal werd gesloten.

Hij zou de mobieltjes krijgen in Rotterdam, waar hij het hele bedrag contant moest betalen. Met jeugdig optimisme reed hij naar het opgegeven adres in Rotterdam, maar hij kon het niet vinden. Hij was ruim een uur te vroeg en vroeg aan verschillende voorbijgangers, of zij wisten, waar het opgegeven adres was.

Geen van hen kende het adres, maar een van de voorbijgangers vertelde hem, dat er vaker mensen naar dat adres vroegen en dat er al verschillende keren op de plaats, waar je dat adres zou verwachten, mensen overvallen waren.

De verteller wist genoeg, liep weer naar zijn auto en maakte, dat hij weg kwam. Het geld, dat hij van zijn eigen rekening had genomen en dat hij door hard werken had verdiend, had hij in zijn auto verstopt.

Tot zijn grote schrik werd hij aan de grens aangehouden en werd zijn auto doorzocht, waarbij het geld gevonden werd. Hij heeft toen moeten uitleggen, waarom hij zoveel geld bij zich had. Hij heeft niet verteld, dat hij in Rotterdam was om een partij mobieltjes te kopen. Hij realiseerde zich, dat hij geluk gehad had.

Patiënten, die afhankelijk zijn van anderen en daarvoor een PGB (persoons-gebonden budget) hebben gekregen, moeten ook geluk hebben. Het blijkt, dat plaatsvervangend verantwoordelijken niet altijd dit PGB naar behoren beheren.

Het invoeren van een robot als maatje of hulpje, lijkt aantrekkelijk voor de luie mens, die dan niet meer op hoeft te staan voor zijn kopje thee, zijn krant of zijn tom pouce, die door de robot uit de koelkast gehaald wordt, maar de aai, die hij van de robot krijgt of die hij de robot geeft, zal toch niet zo aanvoelen als de aai van de kat of hond of van de thuishulp, die uit zichzelf van alles doet en de mens stimuleert en helpt om zoveel mogelijk zelf te doen.

Iets, wat voor een patiënt in coma, die zich niet of amper zichtbaar kan bewegen, noodzakelijk is om weer in beweging te komen. Een robot in de vorm van een elektrische rolstoel met stafunktie kan voor deze patiënt wel een vermeerdering van menselijk contact zijn, omdat hij met een dergelijke rolstoel, naar de mensen toe kan bewegen, mits hij daarmee ook de deuren kan openen, die hem scheiden van die andere mensen.

Dankzij de behoefte aan privacy van de moderne mens, hebben patiënten in coma vaak een kamer voor zich alleen, waardoor zij amper menselijk contact hebben, omdat zij niet de behandeling krijgen, die nodig is om weer in beweging te komen, maar alleen de noodzakelijke handelingen verricht worden om hem niet te laten sterven.

En soms worden zelfs die handelingen niet meer verricht, maar wordt de patiënt aan zijn lot overgelaten in de hoop, dat hij komt te overlijden, wat dan gebeurt door verhongeren en verdorsten. Hiervan is sprake, wanneer de patiënt niet binnen 24 uur na het staken van de "levenstimulerende" handelingen overlijdt.

  Naar boven  


Woensdag 25 september 2019

NS CONTACT

"Stel hieronder je vraag aan een van onze medewerkers. Momenteel is het erg druk en kan het tot wel een uur duren voordat je een reactie van ons krijgt. Onze excuses, we proberen zo snel mogelijk te reageren op je vraag!", krijg je te zien, als je wilt chatten met de NS, omdat je al geprobeerd hebt te bellen en toen te horen kreeg, dat het heel erg druk is en het heel lang kan duren voordat je een medewerker aan de lijn krijgt, nadat je twee weken eerder geprobeerd hebt om via de mail antwoord te krijgen op de vraag, hoe je het kaartje, dat je gekocht hebt om naar Schiphol te komen, op papier krijgt, zodat je een bewijs hebt, dat je dat kaartje gekocht hebt.

Vroeger ging je naar het loket en kocht je daar een kaartje, maar dat is vaak niet meer mogelijk. Als er al een station is, betekent dat nog niet, dat er een loket is of een andere methode om een kaartje te kopen. Als er een automaat is, betekent dat niet dat je er met je geld een kaartje kunt kopen, want de kans is groot, dat de automaat alleen maar munten aanneemt, geen papiergeld en ook niet alle munten. Een kleine beschadiging aan een munt kan genoeg zijn om geen geldig kaartje te kunnen kopen.

Op de webpagina staan dus verschillende methodes tot contact, maar deze zijn meer dan ingewikkeld dan wel tijdrovend. De loketmedewerker, die je kan helpen, is wegbezuinigd en de automaat of het internet geeft dus nog geen bruikbaar antwoord.

Het lijkt wel de belastingdienst, waarvan de medewerker vol trots vertelt, dat de belastingtelefoon in een grote behoefte voorziet, want er worden jaarlijks miljoenen telefoontjes gepleegd. Dat die gepleegd worden om dat er vele malen gebeld moet worden, omdat alsmaar niet de juiste informatie verstrekt wordt, is de medewerker zich niet bewust.

Hoe moet dat nu verder met de NS Chat? Het kan wel een uur duren voordat er een reactie komt, vermeldt de tekst op het chatvenster en ik vraag me af, wat ik in deze tijd kan doen. Ik kan niet internetten, denk ik, want dan moet ik in een ander venster en zie ik het NS-chatvenster niet en merk dus niet, wanneer er een antwoord komt? Ik heb mijn telefoonnummer opgegeven en hoop, dat ik gebeld word, want de bibliotheek gaat zo dicht en dan heb ik dus geen internetaansluiting meer. Het is nu een uur later en er is nog geen contact met de NS.

Velen zijn continu in het internet met hun mobiele computer, waarmee ook gebeld kan worden, maar er zijn ook mensen, die geen internet hebben. Spaarmaatregelen of andere redenen en zij kunnen dus geen kaartje kopen voor het museum, dat alleen via internet kaartjes verkoopt. Is dit discriminatie?

  Naar boven  


Zaterdag 7 september 2019

UIT RUIL INWISSELEN

Op het NPO-nieuws is te horen, dat Oekraïne en Rusland beide 35 gevangenen vrijlaten om naar het andere land te verhuizen. Er wordt gezegd, dat de uitruil van de gevangenen vandaag plaatsvindt en het is de vraag wanneer het woord “uitruil” in de Nederlandse taal geïntroduceerd werd.

In het woordenboek is het woord “ruil” te vinden en “uitwisselen”, maar niet het woord “uitruil”. Is het een woord, dat uit het Engels komt, waar men over “exchange” spreekt of komt het uit het Duits, waar over “Austausch” of “(Um)Tausch” gesproken wordt?

Of is de “uitruil”, waarover nu in Nederland gesproken wordt een gevolg van het samentrekken van het “uitwisselen” en “ruilen” van gevangenen?

  Naar boven  


Donderdag 5 september 2019

STOP BOUW EN BAGGER

Er wordt gesproken over de bouwstop en baggerstop, die door de rechter bevolen worden vanwege stikstof en giftige deeltjes is het slib.

Wanneer komt er een autorijdenstop of een medicamentenstop, omdat deze activiteiten lucht, water en bodem zeer verontreinigen?

  Naar boven  


Zondag 21 juli 2019

ZWITSERSE VERPLEEGSTER IN NEDERLAND

"Herinneringen uit onze hollandse tijd, zomer 1955" zijn reden om aan het werk te gaan. Foto's, die keurig in een klein fotoboekje zijn ingeplakt met een kort commentaar, geven een inkijkje in deze Hollandse tijd van een Zwitserse verpleegster, die in Nederland met open armen werd ontvangen.

Zij was net afgestudeerd en in Nederland werden verpleegsters gezocht. Zij wilde graag haar horizon verbreden en wilde graag de bergen inruilen voor het land aan de zee.

Zij werd aangenomen op de kinderafdeling van het Diaconessenhuis in Utrecht en reisde samen met een vriendin naar Nederland. Daar heeft zij de foto's gemaakt, die HIER op de pagina te vinden zijn.

Zoals te zien is, werden de wiegjes van de baby's bij zomerweer buiten in de tuin gezet en kregen de baby's daar ook hun voeding. Ook de meisjes werden met bed en al buiten op de veranda gezet zodat zij van het mooie weer konden genieten en licht tanken voor hun genezing.

Pap werd door de zusters zelf in de Papkeuken voor de kinderen bereid en de dagelijkse weg naar het ziekenhuis ging, zoals te zien is op de foto, door tamelijk lege straten. De bakker bezorgde nog met de bakkersbakfiets het brood aan huis.

De jonge dames waren ondergebracht op een gezellige zolderkamer, vanwaar zij uitzicht over de stad hadden. Zij hebben hun vrije tijd gebruikt om molens te bezoeken en natuurlijk het Wilhelminapark in Utrecht. Ook de Noordzee werd bezocht en als Nordzee in het fotoboek vereeuwigd. Het strandleven en de Duinen zijn, evenals het zonnebaden, weinig veranderd, maar de zwemkleding is wel erg veranderd.

Ook werd een bezoek gebracht aan het IJsselmeer, dat IJzelmeer genoemd wordt in de beschrijving. Zestig jaar na dato heeft de verpleegster nog goede herinneringen aan haar korte Nederlandse tijd. Na een paar maanden werd zij weer terug geroepen naar Zwitserland en is daar gebleven.

De tijd bij de Diaconessen was niet gemakkelijk. De Diaconessen deden goed werk, maar waren streng en werden door de verpleegster als ongevoelig ervaren. Een ervaring, die haar zestig jaar later nog duidelijk voor ogen staat, was de opdracht, die zij al snel na haar aankomst in het ziekenhuis kreeg.

Zij moest naar een kamer gaan en daar het kind ophalen, dat zij daar zou aantreffen. Nadat zij de kamer gevonden had, schrok zij zich een hoedje, want het kind bleek niet meer ze leven. Dat had men haar niet verteld.

Het was een hele koude douche, die zij daar kreeg en die haar in shock bracht, een schok, die zij nooit helemaal te boven is gekomen.

  Naar boven  


Zaterdag 27 april 2019 - Koningsdag

GULLE GEVERS

Er wordt veel geld weggegeven, niet alleen door Bill Gates en niet iedereen vindt het goed om dat geld te gebruiken. De Rotaryclub is al heel lang bekend als een Gulle Gevers Club, van wie het geld met vreugde wordt aangenomen.

In Zwitserland staat 2 miljoen op een rekening, verdiend door drugshandel en degene, die dat geld daarmee verdiend heeft, heeft daar spijt van gekregen en wil dat geld niet meer gebruiken. In Zwitserland staat ook 2 miljoen op een andere rekening, verdiend door een kroegbaas uit Frankrijk, die dat geld nergens voor kan gebruiken, omdat hij het nooit aangemeld heeft als inkomen.

Zou die 4 miljoen genoeg zijn om in Wenen een therapiecentrum voor patiënten in coma op te richten waar deze patiënten, ongeacht leeftijd, opgenomen worden en op de been en in beweging geholpen worden?

Moet elke gift, die groter is dan € 15000,- publiek gemaakt worden? Niet iedereen wil aan de grote klok hangen, dat hij rijker is dan de buurman verwacht.

Wat is 'fout geld'? Moet dat geld opgepot worden, in de bank bij oma bewaard worden of gebruikt worden om in het buitenland als God in Frankrijk te leven?

Schaft Europa het geld af? Velen hebben geen geld meer in de zak en kunnen de bedelaar dus geen cent geven.

  Naar boven  


Zondag 24 februari 2019

ENERGIETRANSITIE

Er wordt veel gerekend en daarbij worden fouten gemaakt en daarvan wordt gebaald. De regering laat van alles en nog wat doorrekenen en besluit op basis daarvan bijvoorbeeld, hoeveel energiebelasting er betaald moet worden.

Het maandelijks energierapport is in de bus gevallen, met de te verwachten kosten. Een eenpersoons huishouden verbruikt gemiddeld jaarlijks 1920 kWh aan stroom en 860 m³ gas in een flat. Mijn verbruik is deze maand hoog: 2 m³ gas volgens de rekening (in december werd 0 m³ berekend, dus waarschijnlijk was het verbruik van toen minder dan 1 m³ en is dat bij het verbruik van januari opgeteld) en 119 kWh stroom.

Er hoeft in deze flat niet gestookt te worden, want dat doet de woningbouwvereniging. Voor het warme water is er een elektrische boiler en de kamers worden verwarmd door de blokverwarming met op elke radiator een metertje en vele dikke pijpen, die het warme water door het gebouw sturen.

Vier pijpen met warm water in de woonkamer, twee in de slaapkamers en geen in de gang, open keuken en douche. Dankzij deze pijpen wordt het in de kamers niet kouder dan ca. 20 °C. Slapen in een lekker koele kamer is hier dus niet mogelijk.

Hoeveel stookkosten zouden gespaard worden, wanneer de warme pijpen geïsoleerd zouden worden? Gaat het om de kosten of gaat het om het verbruik van energie?

 

Volgens het maandelijks energierapport zijn de vaste kosten voor de afgelopen maand: netbeheerkosten € 19,15 voor stroom en € 10,32 voor gas, in totaal dus € 29,47. De vaste leveringskosten bedragen € 3,96 voor stroom en € 3,96 voor gas, totaal dus € 7,92. De verbruikskosten voor deze maand zijn € 28,18 voor stroom en € 1,70 voor het gas.

De verbruikskosten voor stroom zijn deze maand maximaal. Meestal liggen ze rond de 90 kWh. Overal zitten spaarlampen in en er branden in de regel maximaal 3 lampen tegelijk. De televisie en computers en mobiel telefoons verbruiken waarschijnlijk de meeste stroom, evenals de koelkast.

Dat is een oudje, gekregen van een sympathieke medeburger, die hem van zijn moeder kreeg, waar hij als frisdrankenkoelkast in de zomer dienst deed, tot hij hoorde, dat ik geen koelkast in huis had.

Het is duidelijk: zelfs in deze maand zijn de vaste kosten voor gas en stroom hoger dan de verbruikskosten en daar kan niet op gespaard worden. Degene, die een kleine beurs heeft, betaalt relatief meer dan degene, die een volle beurs heeft?

 

Nederland moet van het gas af en Brunssum-Noord is een wijk, die gesubsidieerd dat tot stand mag brengen. Daarom is er tussen de hoge flats een diep gat in de bodem geboord om te kijken, of de aardwarmte te gebruiken is.

Dat is indertijd in Staufen im Breisgau ook gebeurd. Het gemeentehuis was te klein geworden en er moest dus flink verbouwd worden. Vooruitziend heeft het gemeentebestuur besloten om gebruikt te gaan maken van de aardwarmte en jaren later waren ze er nog druk mee.

Het is niet geheel volgens plan verlopen, waardoor geen gebruik kon worden gemaakt van de aardwarmte maar alle huizen in het centrum zijn gaan scheuren. Handbrede scheuren hier en daar maakten van Staufen im Breisgau een gebroken stad.

De historische binnenstad bleek op een diep in de grond aanwezige kalklaag te staan, die zich uitzette toen er door de boring water in kwam. De hele stad kwam dus omhoog en jaren later meten landmeters nog steeds wekelijks de stad om de hoogteveranderingen vast te stellen.

het leven lezen scheur staufen

 

Het liefste zou ik van zowel gas als stroom af gaan. Zonder daar dan een vermogen voor te moeten betalen. Een paar zonnepanelen als balustrade op het balkon en onder de ramen aan de voor- en achterkant van de flat leveren wellicht voldoende energie om in mijn stroombehoefte te voorzien?

Om mijn mobiele telefoon en laptop op te laden heb ik dan een trimfiets nodig, die deze apparaten oplaadt, wanneer je erop fiets en ze aangesloten zijn. Op het vliegveld in Toronto (als ik me niet vergis) stonden die voor de passagiers in de wachtruimten en gangen.

Met een sleutel kan ik mijn woning in, maar na middernacht kan ik niet door de achterdeur van de flat naar binnen. De deur daar wordt dan afgesloten, waardoor ook de brievenbussen niet toegankelijk zijn voor mensen, die daar wat in willen werpen.

De buitendeur heeft geen sleutelgat meer, maar een knop waar op gedrukt moet worden, waardoor de deur dan vanzelf open gaat en de binnendeur moet met behulp van een "druppel" geopend worden. De buitendeur is tussen middernacht en 6 uur buiten dienst. Vele mensen wonen in de 12 etages hoge flat en er wordt dus veel gebruik gemaakt van de deur. Hoeveel kWh zou het schelen, wanneer de blauwe fiches, die nu nodig zijn om de ingangsdeur van het flatgebouw te openen, weer afgeschaft zouden worden en vervangen door een fysieke sleutel?

Het zijn de kleine dingen die het doen. Als dan ook nog de radio niet meer aangezet wordt in de ingangshal, kan een ieder daar zijn eigen gedachten beter horen.

Dat is iets, wat vele winkeliers en supermarkten niet meer willen. De hele dag schalt geluid uit de luidsprekers, soms zelfs buiten in de winkelstraat, zoals in het centrum van Brunssum. Zou dat de reden zijn, dat daar zo weinig mensen op straat te vinden zijn?

Er is veel 'onzichtbaar' geluid, mede dankzij alle elektronische Wifi apparatuur. Sommige mensen zijn hypergevoelig daarvoor en moeten dus een hutje op de heide vinden, dat in een zendgat ligt om geen allergische reactie te krijgen.

Zoals op de televisie te horen was, zijn veel mensen zich niet bewust, hoe gevaarlijk een allergie kan zijn. Een vriendin, die een hartaanval gehad had en in reha ging, had een gesprek gehad met de diëtiste. Daar hadden zij besproken, dat de patiënte allergisch was voor iets en de diëtiste had dat op het voedingsblad genoteerd.

De volgende dag voelde de patiënte zich uiterst beroerd en na onderzoek bleek, dat de keuken het dessert niet zelf had klaargemaakt en daar de stof in zat, waarvoor de patiënte allergisch was. Geen unicum, volgens het televisieprogramma.

Waar gewerkt wordt, worden fouten gemaakt, dat is onvermijdelijk, maar welke fouten zijn te vermijden?

 

De energietransitie, waarover zoveel gesproken wordt, lijkt een deel van de oplossing buiten te sluiten. Hoe zou het zijn, wanneer de burger (die altijd de rekening moet betalen, want hij betaalt uiteindelijk ook het product, dat door een bedrijf wordt gemaakt) werkelijk minder energie zou gebruiken. Hoeveel energietransitie zou er gemeten worden, wanneer de burger in plaats van een elektrische mixer weer een handmixer zou gebruiken, wanneer hij een handtandenborstel in plaats van een elektrische zou gebruiken, wanneer in huizen alle ruimtes een raam zouden hebben, wanneer in elk huis een trimfiets zou staan, waarmee mobiel telefoons opgeladen kunnen worden of een accu, waardoor de computer of televisie gebruikt kan worden, wanneer de ligfiets gesubsidieerd zou worden, wanneer de twike gesubsidieerd zou worden in plaats van de peperdure elektrische auto's, die tot nog toe gesubsidieerd werden, wanneer meer sleutels en lichtknoppen in plaats van bewegingsmelders gebruikt zouden worden, wanneer in openbare ruimtes, supermarkten, winkels en terrassen geen muziek gedraaid zou worden, wanneer iedereen een kleine windmolen in zijn tuin of op zijn balkon zou hebben (zoals vroeger tv antenne bijvoorbeeld), enzovoort enzovoort, enzovoort...?

Kortom, wanneer de mens meer zou bewegen en daardoor minder vervuilen. Minder medicamenten zou gebruiken en meer gebruik gemaakt zou worden van de kennis, die niet allopathisch is, maar wel genezing stimulerend?

 

In hoeverre zijn de politici nog in staat om de gevolgen van de maatregelen, die zij treffen, te overzien? Voor een Tweede Kamerlid of voor de premier is € 335,- op jaarbasis een druppel op een gloeiende plaat, maar voor de gemiddelde burger kan dat een maand huur betekenen, waar hij een hele week (of langer) voor moet werken.

Men zegt, dat de koopkracht gelijk blijft, maar dat is zeer onwaarschijnlijk, want de prijzen van de goederen zijn, mede dankzij de BTW die verhoogd werd, in januari ook weer gestegen.

  Naar boven  


Zaterdag 26 januari 2019

40000 medische missers op jaarbasis...

Elf jaar wordt geprocedeerd omdat het ziekenhuis tegenspreekt, dat er fouten zijn gemaakt bij een operatie, die hij als baby onderging. In de documenten, die verstrekt worden, wordt beschreven, dat er vele fouten gemaakt zijn en de ouders hebben het ziekenhuis aangeklaagd.

Zij zijn van mening, dat die fouten de oorzaak zijn, dat de hersenen van Jelle niet meer normaal funktioneren.

Na elf jaar procederen hebben de ouders, op aanraden van de rechter, een aanbod van het ziekenhuis wat betreft financiële vergoeding, aangenomen, want zij zijn zich bewust, dat het ziekenhuis nog heel lang tijd kan rekken door steeds weer tegen de uitspraak in beroep te gaan en dat zou betekenen, dat zij in deze tijd dan aandacht daaraan zouden moeten besteden, die zij dan niet aan hun kinderen kunnen geven.

De buitenstaander vraagt zich af, waarom er over dergelijke gevallen zo lang geprocedeerd wordt. Er wordt vermeld, dat het om gemeenschapsgeld gaat en dat zou, vindt de buitenstaander, een extra reden moeten zijn om niet te procederen.

Integendeel, wanneer uit de stukken duidelijk blijkt, dat er medische fouten zijn gemaakt, zou er meteen een overeenkomst gesloten moeten worden, waarbij wordt bepaald, wie de kosten van degene bij wie de medische fouten gemaakt zijn, in de toekomst voor zijn rekening neemt.

Deze kosten kan geen normaal mens voor eigen rekening nemen en zullen dus sowieso door de gemeenschap betaald moeten worden.

Uiteindelijk gaat het er dus om, uit welke pot deze kosten betaald gaan worden en de ziekenhuizen doen kennelijk hun best om te voorkomen, dat de kosten uit hun (verzekerings)pot betaald moeten worden. Daardoor wordt veel gemeenschapsgeld uitgegeven aan juristen en administratieve krachten.

  Naar boven  


Zaterdag 26 januari 2019

Sociale media en de Nederlandse taal

Een onderzoek heeft plaats gehad om te kunnen promoveren en daaruit wordt geconcludeerd, dat het gebruik van sociale media door jongeren geen negatieve, maar eerder een positieve invloed heeft op hun gebruik van de Nederlandse taal.

Dat was namelijk de vraag, die door het onderzoek beantwoord moest worden.

En dit onderzoek en de uitslag daarvan werpt de vraag op, of het zo is, dat vooral jongeren, die van huis uit al taalvaardig zijn, gebruik maken van sociale media en jongeren, die niet taalvaardig zijn, sociale media mijden?

Moet niet eerst onderzocht worden, waarom iemand sociale media wel of niet gebruikt? Het kan ook zijn, dat iemand doordat hij of zij geen eenvoudige toegang heeft tot internet, geen gebruik daarvan en van sociale media gebruikt.

  Naar boven  


Woensdag 16 januari 2019

BR exit of alternatieve therapie

Het Britse parlement heeft gestemd. De stemming was eind vorig jaar verschoven naar januari 2019 in de hoop, dat er tegenstanders van het plan, dat met de EU gemaakt werd om het verlaten van de EU tot een voor beide partijen aanvaardbare toestand te maken, in die tijd overgehaald konden worden tot een ander inzicht en "ja" zouden stemmen.

Het tegenovergestelte lijkt gebeurd te zijn, want slechts eenderde van de stemmen, die uitgebracht zijn, zijn voorstemmen en tweederde van de parlementariers is door de "nee-deur" gelopen.

De Britten staan er om bekend, dat zij conservatief zijn en dat laat een stemming in het parlement goed zien. Er wordt geen hand opgestoken, er wordt geen computer gebruikt, nee de parlementariers lopen naar links of naar rechts, door een deur en een kamer, waar zij geteld worden.

Een ieder vraagt zich nu af, wat voor gevolgen deze stemming zal hebben. Komt er misschien een tweede referendum waar alle tegenstanders van de Brexit naar toe zullen gaan en waaruit blijkt, dat nu meer mensen in de EU willen blijven of blijft het Verenigd Koninkrijk bij de beslissing, dat zij geen deel meer wil uitmaken van de EU?

Uit het geharrewar blijkt vooral de angst, dat de economie grote gevolgen zal ondervinden van de Brexit, wat het idee, dat de EU een Economische Unie is in plaats van een Europese Unie, lijkt te rechtvaardigen.

De EEG, de Europese Economische Gemeenschap, die ontstond nadat de BeNeLux uitbreidde en die EU werd toen nog meer uitgebreid werd, maakt wetten, die voor vele burgers de sleutel tot de bedelstaf zijn.

In plaats van een EU ziektekostendrager, waarbij een ieder verzekerd is, die in de EU woont en die gevoed wordt door een aantal procenten van het verdiende inkomen, is er besloten, dat een ieder een ziektekostenverzekering moet hebben. En als iemand die niet kan betalen, krijgt hij een financiele boete.

En als iemand dan patiënt wordt, bijvoorbeeld door een hersenbloeding en halfzijdig verlamd is, zichzelf amper in beweging kan brengen door de halfzijdige verlamming en bovendien de ziekenhuisbacterie MRSA oploopt, kan het zijn, dat hij in het verpleeghuis waar hij opgenomen is, niet meer uit bed geholpen wordt.

Bovendien kan het zijn, dat de dokter geen fysiotherapie meer voorschrijft met als reden, dat de patiënt eerst MRSA-vrij moet zijn en de patiënt, die zichzelf in bed niet kan draaien, ligt dan 24/24 in bed en is volledig afhankelijk van het verplegende personeel, dat alleen contact met hem heeft wanneer hij gedraaid moet worden in bed of eten moet krijgen.

De ziekenfondsen/ziektekostenverzekeringen lijken hun aandacht vooral te richten op het innen van premie en wanneer de verzekerde iets nodig heeft, zoals een elektrische rolstoel met stafunktie, zodat hij zichzelf in beweging kan brengen, of fysiotherapie zodat hij dusdanig gemobiliseerd wordt, dat hij kan functioneren met de pijn, die hij heeft, wordt vaak tegengas gegeven.

Wanneer de patiënt een dag te laat naar de therapeut gaat, worden de kosten van de behandeling niet vergoed en moet de patiënt weer naar de dokter voor een nieuwe verwijzing of de ziektekostenverzekeraar besluit, dat de patiënt de elektrische rolstoel niet zelf bedienen kan en verstrekt daarom een mechanische rolstoel.

Elk normaal denkend mens begrijpt dan, dat de verzekeraar niet handelt in het welzijn van de patiënt, maar een poging doet om minder geld uit te geven. Het blijft bij een poging, die laat zien, dat de verkeerde mens op de juiste plek zit, want als er een expert op die plek had gezeten, had hij of zij elke patiënt met een dergelijke aandoening (bijvoorbeeld patiënt in coma of neurologische patiënt) meteen een elektrische rolstoel met stafunktie laten bezorgen, zodat zij sneller in beweging komen en dus minder lang volledige verzorging door vakkundig personeel nodig hebben, iets wat alsmaar duurder wordt.

  Naar boven  

2021 en 2022 verhalen  

2020 verhalen  

2019 verhalen  

2018 en eerdere verhalen  

  nederlandse vlag BLOG
nederlandse vlag HOME hpi
 
Muziek maakt voor
de mens genezing
mogelijk